Lucas 2:52: En Jezus nam toe in wijsheid en in grootte en in genade bij God en de mensen.

Ik kom nog even terug op iets wat ik eerde heb geschreven in:

https://www.aadbakker52.com/mattheus-24-35-36-2

Daar was het uitgangspunt, Mattheus 24:35-36. Waar we ontdekte dat er een verschil was in vertaling van Mattheus 24:36. Ik citeer:  

Zoals ik reeds betoogd heb naar aanleiding van Mattheus 24:36.

https://www.aadbakker52.com/mattheus-24-36-1

Zou je kunnen zeggen dat de vertaling van de NBV en de vertalingen van de KBS, als ook de NBG van 51 en de Bijbel in Gewone taal, samen met verschillende vertalingen in het Engels en tekst opleveren waaruit blijkt dat de Heer Jezus niet alwetend is.

SV [36] Doch van die dag en ure weet niemand, ook niet de engelen der hemelen, Dan Mijn Vader alleen.

NBV Niemand weet wanneer die dag en dat moment zullen aanbreken, ook de hemelse engelen en de Zoon niet, alleen de Vader weet het. 

Naar aanleiding van dit onderzoek, over het verschil tussen deze vertalingen kwam ik ook via een verwijstekst van de HSV Studie Bijbel terecht bij:

Lucas 2:52

SV En Jezus nam toe in wijsheid en in grootte en in genade bij God en de mensen.

NBV Jezus groeide verder op en zijn wijsheid naam nog toe. Hij kwam steeds meer in de gunst bij God en mensen.

Toen ik mijn reactie op dit Schriftgedeelte opnieuw las viel mijn oog op het woord genade. Wat is de betekenis van genade in dit verband? Normaal is de betekenis van genade dat je iets krijgt wat je niet verdiend hebt. In de zin van het evangelie komt het erop neer dat de mens die straf verdient heeft Geen straf krijgt maar eerder een beloning. Als wij genade ontvangen krijgen we precies het tegenovergestelde van wat we eigenlijk zouden moeten krijgen. In plaats dat we gestraft worden, worden we beloond en gezegend om dat ons de zonde niet wordt toegerekend. Maar nou kan ik mij niet voorstellen dat Jezus genade nodig zou hebben. Zij die genade ontvangen zijn mensen die op de een of andere manier schuld hebben. Als die schuld hen vergeven wordt dan ontvangen zij genade. Aangezien alle mensen genade nodig hebben om dat wij allen tegenover God gezondigd hebben zijn wij allen zondaars. Maar ook al richten wij ons op de NBV en we zouden uitgaan van de Drie-Eenheid dan nog heeft God in de persoon van Jezus Gods gunst niet nodig om dat Jezus dan immers net als God, God is.  

Romeinen 3:23-24 in twee vertalingen, voor de duidelijkheid.

SV [23] Want zij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods.

NBV want iedereen heeft gezondigd en ontbeerd de nabijheid van God.

SV [24] en worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade door de verlossing die in Christus is;

NBV en iedereen wordt uit genade rechtvaardig verklaard, om niet, dankzij de verlossing door Christus Jezus.

Zo als gezegd wij zijn allen zondaars. Maar dat geld niet voor Jezus zelf. Van Hem wordt gezegd:

Hebreeën 4:15.            

SV Want wij hebben geen Hogepriester (Jezus) Die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, maar Die in alle dingen gelijk als wij is verzocht geweest is, doch zonder te zondigen.

NBV Want deze Hogepriester kan met onze zwakheden meevoelen om dat Hij, net als wij in elk opzicht op de proef is gesteld, maar dan zonder te zondigen.

1 Johannes 3:5 En gij weet, dat Hij geopenbaard is, opdat Hij onze zonden zou wegnemen; en geen zonde is in Hem.

Source: https://bible.knowing-jesus.com/Dutch/topics/Jezus-Christus,-Zonder-Zonden

Dus Als Jezus geen zondaar is dan heeft hij ook geen genade nodig. Waarom staat er dan dat Hij toen naam in genade? (Lucas 2:52 SV). We kunnen natuurlijk onze toevlucht nemen tot een andere vertaling van de Bijbel. Zoals zo vaak heb ik nu ook gebruikt gemaakt van twee vertalingen. En in de NBV wordt anders vertaald als in de SV. Het woord genade is daar vervangen door Gunst. Als wij een gunst krijgen dan is dat net als bij genade iets waar we geen recht op hebben en ook iets waar we geen aanspraak op kunnen maken. Je krijgt bij een gunst net als bij genade iets waar je geen recht op hebt.

Waarom blijf ik zo steken bij de toenemende genade die Jezus ontving. Dat komt om dat naar mijn gevoel dit Bijbelvers zo in tegen spraak is met de leer van de Heilige Drie-Eenheid.

De leer van de Heilige Drie-Eenheid leert ons dat God één is maar bestaat in drie personen. Drie personen in een God waarbij alle drie de personen volledig God zijn. En toch ook alle drie volledig deel uitmaken van één God. Daar komt nog bij dat Zij aller drie niet in wisselbaar zijn. Dan hebben wij het over de Vader de Zoon en de Heilige Geest. Onderling dus niet inwisselbaar maar wel samen één God. Mijn bezwaar is niet dat deze gedachtegang tamelijk ingewikkeld is want dat zou voor mij geen bezwaar zijn. Niet omdat ik meer begrijp dan een ander, maar wel om dat er meer dingen zijn die ik niet begrijp maar toch wel waar zijn. Zoals eerder gezegd geven Theologen toe dat deze leer niet in de Bijbel onderwezen wordt. Ik ben nog opzoek naar het moment dat deze leer voor het eerst werd geformuleerd en op grond waarvan dat is gebeurd.

Ik ga mij niet aansluiten bij een van de groeperingen die de leer van de Heilige Drie-Eenheid tegenspreken en vervolgens allerlei dwalingen leren en Mijn Heer en God, Jezus Christus heel klein maken! 

De HSV geeft wel twee verwijsteksten bij Luc 2:52.

1 Samuel 2:26; Lucas 1:80.  

1 Samuel 2:26 HSV. En de jonge Samuel kreeg gaandeweg meer aanzien en gunst, zowel bij de HEERE als ook bij de mensen.

Lucas 1:80. HSV. Het kind (Johannes de Doper) groeide op werd gesterkt in de geest, en het verbleef in de woestijnen tot de dag van zijn verschijning aan Israël.

Dit gaat over twee mensen die van af hun prilste jeugd een roeping hebben gehad om in de dienst van God een belangrijke taak te vervullen. Samuel als de laatste richter van Israël en Johannes de Doper als voorloper, voorbereider van de Messias Jezus, de zoon van God. In beide gevallen betreft het twee gewone mensen met een Buitengewone roeping. Maar over Jezus die in Johannes 3:16 de enig geboren Zoon van God wordt genoemd (Er zijn er meer die zoon van God worden genoemd, maar Jezus is de enig geboren Zoon en zo is er slechts één) staat iets geschreven dat overeenkomt met dat wat Samuel en Johannes de Doper hebben meegemaakt.

Lucas 2:40 En het kind groeide op en Het werd gesterkt in de geest en vervult met wijsheid, en de genade van God was op hem.

Kijk, dat bedoel ik. De genade van God was op hem. Dan was de genade van God op God. De genade die God niet nodig heeft was op God. Tenminste als je uitgaat van de leer van de Heilige Drie-Eenheid die in de Bijbel niet onderwezen wordt maar wel wordt geleerd door de theologie. Zelfs als je ervan uitgaat dat Jezus in Zijn hoedanigheid als mens op aarde was zonder zijn Godheid dan zou hij nog steeds volmaakt zijn. Ook zo heeft Hij Gods genade niet nodig. Of heeft het begrip genade hier een andere betekenis? Ik denk dat wij hier te maken hebben met een mysterie waar wij respect voor moeten hebben zonder daar een theologische verklaring op te plakken. Ondertussen ga ik er van uit dat Jezus Gods Zoon is en dat Hij God is maar anders dan de hemelse Vader en buiten de zogenaamde Drie-Eenheid.